Sıralara dayadığım dirseklerim,
Af diliyor, yazmak için sabrettiğim,
Ama yazamadığım şiirlerimden.
Mehtaplar boyu sustuğum, susup da,
Derdimi anlattığım kayalıklar,
Yosun tutup da dert yanarlar.
Yüreğim gibi, sevda yoksunu hani...
Vurma yüzüme zaman, vurma
Yıllardır sevda uğramamış yüreğimin,
Sızısını vurma yüzüme.
Kırışan simam, uzayan saçlarım,
Avuçlarım sertleşti,
Yüreğim mahzun, hasret... Hasret amma,
Bir güzele değil, bir güzele sevmeğe hasret.
Kuş uğramaz kayalar gibiyim,
Kimsesiz ıssız hani...
Beklemekten tutulmuş belim dimdik,
Zamanı gelince gelir mukaddes.
Mevla’m buldurur yolunda elbet,
Belki her gün içtiğim çayda bulurum.
Bulurum da, bilemem hani...
Döküldü içimin yaprakları
Ne yel kaldı kasabamda ne kuşlar
Gitti çocukluğumun sokakları
Hayal meyal hatırlıyorum, içimde-
Yok ettiğim hayatları, ordalar
Ve yorgunum sevdiğim kadar
Dinlenmek nasip olmaz hani...
Ve hala ordayım, seninle birlikte,
Okumayı bıraktığım kitabın 106. sayfasında,
Yıllanmış ayraç kokusunu meze etmiş,
Bekliyorum, okumaya heves edeceğim
Yeni bir kitabı,
Hem sevip hem bekliyorum hani...
Kayıt Tarihi : 7.5.2020 19:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Faruk Kobul](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/07/ve-yorgunum-giderim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!