İlk bahar rüzgârıydı sanki bize esen,
Oysa nice ilk baharlar yaşamışız biz.
Çok son baharlar da gelip geçmiş...yine sen.
Göz nurum, beyin jimnastiğim ve yine biz...
Hani nerde ikinci bahar esintisi,
Hani nerde o yağmurun inci tanesi,
Hani nerde güneşin eritemediği biz,
Göz nurum, beyin jimnastiğim ve yine biz...
Şu duvarlara bak hele, ne görüyorsun?
Altında tuğla, üstünde sıva ve kireç.
Bir yanda kapı, üç yanda cama bakıyorsun.
Göz nurum, beyin jimnastiğim ve yine biz.
Bilmem, belki bu gün, belki yarın biter hız...
Bir gün aynalara bile dargın kalacağız.
Duvar çatlamış, aynalar kırılmış, ya biz? ...
Göz nurum, beyin jimnastiğim ve yine biz.
Kayıt Tarihi : 15.9.2011 21:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Azkıran](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/15/ve-yine-biz-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!