Ve tenimde dolaşsın sevgi…
Çok aldandım bu hayatta, inandım insanlara,
Kandım samimi sandım…
Çünkü her canlı bir duygu, bir yürek demek,
Sevgi demek ti…
Hayatı saldım tenimden, uzaklara gittim yalnız,
Ben oldum ruhumda, zaman durdu.
Ve üstelik gözlerim doldu, bulutlara yağmur oldum,
Döküldüm…
Sustum duygularımda, saklandım kuytularımda,
Bulanık su oldum, göremez gözlere…
Yokuşlara sardım, ardıma bakmadan saatlerce,
Kendimi dinledim…
Bir kayanın üstüne çıktım, gökyüzünü seyrettim,
Mavi oldum, özgürlüğe…
Artık sahte yüzler, kaypak sözler, yalan gözler yok,
Hayat sıfırlıyor rüzgârında ruhları…
Dön baştan hayat bana, ruhumda ateş olsun yaşam,
Ve tenimde dolaşsın sevgi…
Oktay ÇEKAL
07.03.2014-22.24
Kayıt Tarihi : 19.5.2014 22:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!