Ve Tanrı kadını yarattı
Diye başladı hayat
Islak topraktan başveren küçük bir filiz misali
Renk verdi Dünya'ya
Aşktı kadın
Güvendi, güçtü
Her şeye rağmen direnebilmekti hayata
Varoluşuydu
Sevginin, dokunuşun
Hayattı Kadın
Duyguların Tanrısıydı
Tuzlu gözyaşlarıydı hüzün
Kıvranışıydı aşkın zirvesi
Kalemimden akan her kelimeydi kadın.
Bendi, sendi, aşktı, bedendi...
Vareste ŞaireKayıt Tarihi : 11.11.2015 17:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vareste Şaire](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/11/ve-tanri-kadini-yaratti-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!