Ve Söz Şiiri - Engin Güler

ve söz

iyi bir adam olmayı bıraktım çoktur
eğilen bulutlara parmak atıyorum habire
kusuyorum göğsüne orospuların
içip içip ucuz şarapları
ruhumun çeperlerini yıktım
özgürüm belki de

koro

aşk benim dedi tanrı
oku
aşk ile
oku

ve söz

iklimin ilk sürgünü gibi
acıtarak yarıp toprağı
öyle mağrur durdu sabaha
gece vardiyasında işçiler çekerken içlerini

kutsandı gün kan kırmızı şaraplarla
bilmem hangi tarihti
boz bulutlar salınırken turnalar gibi
süzüldü dilimden bilenmiş hançerler
düştü beyaz enseli şafaklara

ve söz

aydın otobanında
akşama düşerken tanrı nın nefesi
söylenmemiş türküler gibi uzaktı yar
kapanırken kirpikleri usulca
demir çatladı
bileklerinden damlarken o emsalsiz sızı

avuttu kendini yol
gelinlik bir kızın ılık kanında
beyaz şeritlerinde gün dönerken temmuza
ve ölüm
ucuz bir fahişe gibi
uzandı kasıklarına

koro

su
kızıl su
ah insan etinde
kinlenen
kederlenen
kirlenen
su

koro

heyhatttttt
her gül bir ölü diriltir
her ölü bir gül