Ve Sen Şiiri - Yedi Karanfil

sancılı akşamların sabahından birindeyim yine
birşeyler kaybettiğimi sanıyorum senden sonra
dolanıp durmaktan başka yapacak hiçbirşey bulamıyorum
yitip gidenlerim mazi denilen yerde bekliyor beni
anlattıkça dinliyor dinledikçe anlıyorum kendimi
uzun uzadıya sohbetlere dalıp,sorguda tutuyorum kendimi
dönmenin mümkünü varmı,mümkün mü dönmen
arsızlığım mı bu yoksa sensizliğim mi
bir adı varmı bu yaşananların.
neyselerle, keşkelerle,eyvahlarla geçermi bütün bunlar
bilmediğim onca şey varmış senin hakkında
bildiğimi sandığım
yüzüme gözüme bulaştırdığım,alıştığım onca şey
ama öğrendiklerimde oldu senden acıda olsa
ne kadar siyah kalmaya dirense de saçlarım
mahkum oldu beyazlamaya
nekadar gülsemde yüzüne, eskiyormuş senin gibi