Ve Sahne... Şiiri - Sibel Uygun

Birbirimizin hayatına çok kolay ve ani girmiştik,
Çıkışımız da öyle olmalıydı.
Herşeyin bir o kadar alelacele yaşandığı gibi...

Evet, kimse kimseye soru sormadı.
Bize bir senaryo verildi,
Yönetmenin 've sahne' demesiyle yazılanlar uygulanmaya başlandı....
İşte bu kadar karşıdan seyrediyorduk ilişkimizi...
Sanki biz, o gerçeklerin içinde hiç olamadık.
Bu sadece hayata sergilediğimiz bir oyundu,
Bittiğinde ise herkes ayakta alkışladı.
Bir aşk sahnesi bu kadar akıcı ancak oynanırdı...

Şimdi seyircilerin arasındayım,
Ve uzaktan çaresizce bakıyorum geçmişimize...