Kırık dökük hayatları yaşıyoruz
Umut kırıntıları batıyor ayaklarımıza
Çatlak kalplerimizden içeri sızan güneş;
Her defasında yeni ümitleri taşıyor ufkumuza..
Belki hayal kırıklığı, belki de
Bir daha ki seferin heyecanıyla
Uzun bir günün sonunda, düşüyor gözkapakları
Üzerinde bir yolculuğun daha ağırlığıyla..
Ve her günün ardından kapanan perde
Yeni sürprizlere hazırlanıyor
Dekorda yine hüzün, yine umut kırıntıları..
Geceyi sırtlanıyoruz bütün kasvetiyle.
Günden arda kalan ne varsa
Dolduruyoruz tıka basa geceye
Ve bir daha ki güne hazırlanıyoruz.
Yaşadıklarımı eliyoruz;
Hüzünleri anılara, sevinçleri umutlara katıp
Perde diyoruz yeniden,
Doğan şafakla..
Kayıt Tarihi : 4.2.2008 00:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!