Ve Muhakkak Gölge Saatlerinde Sana

bavulumu hazırladım
kırlangıçların mazlum ve asi suskunluğuyla
yoluma çıkan
tek bir çöp bile görsem yeryüzünde
senden bilirim…

seni bulamam ya gölgeni
uzatmalı ilişkilerim olur kış ikindileriyle
anılarımı yorumlamaya fırsat kalmaz menekşeli
ve muhakkak saatlerin işlek caddelerle oynaş vaktidir
kimseye değsin istemem ellerim
neyim varsa sana saklamalıyım
hatta yaşamak bile gelmemeli içimden
istanbulsa zaten boğazımdan geçmedi hiçbir zaman

hastayım bilsen
uçlarda turluyorum daima
hiçbir kavşak tesadüfüyle tokalaşmadım daha
üstüme çok fazla gelirken çıldırmış
bu üstünkörü bu düz hesap basit kent oyunları
yerim yurdum yok gözlerinle sevişmekten başka
gölge saatlerinde sana tatlı meyveler sunmaktan

isterim beni incecik kollarınla kalın kalın sar
ki tazelensin ömrüm nefesinin değdiği
hatasız sığmalıyım sana aşkııımmmm canımmmm güzel kolluuummm
açıkta kalmamalı hiçbir yerim bu tek onurum olmalı
sar beni sicim sicim yağmura benziyor kolların
suya kessin her yanım
çocukluktan çıkmamalıyım

bahar ve de
oha
bak şu işe sen
bir de en çok bu yaz
utançtan eğmişler boyunlarını
anlaman için falcı olmana gerek yok
alnından öpmeliyim
sen bir de o zaman bak
ne papatyalar fışkıracak yol kenarlarında
seni bulurum değil mi?

insan ancak seni görene kadar
yalnız yaşayabileceğine inanır
kendi adıma ben
seni görünce derleyip toparladım
nerde bir yalnızlığım kaldıysa
yokluğuna yakışsın istedim herşeyim
bari sensizliği en güzel şekilde
uydurayım üstüme
muntazam bekliyorum
bana ellerinle dilimleyeceğin ekmeği