/Ve İşte Son Şiiri - Kaan Karaduman

Hep bu gidişler bitirdi beni... yeniden bitmek, ayaklarım üzerinde zar zor durmak...
Benzin döküp yakasım var kendimi!
Bu intihar’a mı giriyor peki?
Sanmam.
Sadece acı çekerek bir hayatı daim ettirmek olsa gerek..
Kötürüm birinden farkın olmadan.
Dışarıdan insanların acıyarak bakışları altında…
Şu an kötürüm değilim belki ama o günlerde yakında…
/peki.
Gelin bakalım Rus ruleti oynamaya başlıyorum,
/Kim izlemek ister?
Elimde soğuk ve bir o kadar itici bir alet ile tek gümüş kurşunu.
Aslında seninde benimle bu oyunda olmanı isterim,
Ama ya benim hakkım sana giderse.
İkinci bir acıyı sence kaldırır mı bu yürek?
Geriye kalan tüm kurşunları dökerim önüme.
/ve bammm.
Geride derin sessizlik..
Haber alamayınca kimse başlar telaşlar.
Ama ne yazık ki tatsız olan telaşlar…
Çığlıklar,
Hıçkırık sesleri,
Ağlamalar feryat figan,
Yine soğuk bir metal parçası karnında.
Beyazlar içinde son yolculuk…
/ve işte son…

SAYGILARIMLA…
28/09/2010 01:00