Ve insan yaprak döker Şiiri - Gülce Kplan

Ve insan yaprak döker, Acılar hep başladığı yerde söner, Bitmez geçmez dedikleri, Hatıra defterinin sayfalarına girer . 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹Ve insan yaprak döker...... Baharda yağan kar misali, Ayaz vurur yüreğin söker, Güvendiğin dağ misali yıkılır gider. 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹Ve insan yaprak döker....... Dost bildikleri bir gün gider, Hayat mücadelesi birazda narsist eder, Asla ayrılamam dedikleri bir kefenle ,toprak altina girer.🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 Ve insan yaprak döker.......... Bazen gözlerinden, Bazen sözlerinden, Bazende yüreğinden parça parça hayallerinden, Hayatından söker. 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹Ve insan yaprak döker......... Görür ihanetleri, Menfaate dayalı sevgileri,kıskançlığı,kini ,öfkeyi, Dökülür yüreğinden yaprak misali. 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹Ve insan yaprak döker.......... Yaz desede, Yitip gidenlere isyan eder. Çiçeksen koparırlar dalını,filizsen koparırlar başını. 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹Ve insan yaprak döker....... Önce gözlerinden yaşlar iner, Sonra canım dedikleri canını ister. Tarumar olur hayalleri ve insan sonbaharsız yaprak döker.Ve insan yaprak döker. Gül Kplan