Kendine sığınanları
sarıp sarmalayan
insan göğü dinlemeli
rahmetin yeri kuşattığı
toprağa dokunmalı insan
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
''Ve insan en çok göğe vurgun. Sonra zifiriliğe, şiire ve hep Allah'a.''
Cahit Zarifoğlu
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta