Ve İlk Günler Ayrılığa Gezi yetmedi

Ve betonların içinden apartmanlardan
Ergonomik,nevresimli kuş tüyü yatakların
Terki vardı bir pazar sabahı
Bahçesiz hatta balkonsuz avizeli
Büyük salonlu markalı caddelere bakan
Artık toprağa çok yakın
Ağaçlara kuşlara onlarla uyanmak
Çocuklar gibi sevinçli
Gezerken otururken ve bu dinginlik
Anadolu köy kahvesi kadar, çevresiyle
Küçük kasabanın hergün yenilenen
Çoban yıldızının selamladığı tazelikte olmasa da
Uzanıp da, kaybetmek uzak ihtimal
Ve hiç olmasın için
Gökyüzüne ve etrafa ağaçların gölgesinde
Boylu boyunca bakabilmek sadece
Hiç okumadıkları, birleşimini molekülünü
Bilmedikleri gaz bulutu, oysa daha ilk gündü
Ve şehrin diğer hiç tanışmadıkları
Gelip komşu oldular, kolay gelsin!
Az şöyle bize de yer açın
Az bir kısmının attıklarıyla etrafın tutuştuğu
Artık hiç ayrılmadı gaz bulutu
Uzun eşşek oynadılar, tanışıncaya değin
Bedeli yüksek, pahası onulmaz olan bitenlerin
Yitik,kaybedilenler aranıyor
Desekde geri gelmeyen,afişlerle
Donatılsa dört bir yan, bulunmayan
İzin alabilselerdi, gaz komutu bekleyenlerden
Gidebileceklerdi pikniğe, hayata atılacaklara feda
Şehrin her iki yakasında
Tıraş olmasaydı mesire iki orman dazlak
Kim diledi,içimiz yanarken
Neredeydi Alâddin'in lambası
Ve ağaçlar kuşlar sincaplar
Aramızdan göç etmişken ve çocukçalık
Yine de arada kalmış bu parktan
Ayrılığa karar kılmak yaşaran gözlerde
Sığışmışken, yetmedi sığınmışken ilk günler