ve hep kahven nasıl olsun.
karanlık nasıl kuşatıcı, gece omuzlarıma sinmiş
omuzlarım çıplak ve ellerim öpüşlerinin izini arıyor.
küllükte son dal gökyüzü light
yastığımın kenarında kaybettiğin bir kaç tane gülücük kalmış
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta