Ve ağlıyorum
Hüznümü omuzlayıp
Haykırışlarımı çoğaltan
Dudaklarımdan dökülüp
Göğsüme kadar inen
Gözyaşları
Onlar biliyordu ne için
Çocuksuluğum mu yoksa zayıflığım mı
Bilemem ki benden bu kadar dışarda
Ve gülüyorum
Edepsizce ve zincirsizce
İçimde boğulan kayboluşluğun
Geçmeyen amansız bir hastalık gibi
Bedenimi titreten umutsuzlukla
Başka kollarda olsan da
Alıştım ben başbaşalığa
Kayıt Tarihi : 2.6.2000 09:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!