Ve gün gelir Ey Yalnızlık!
Sarılırsın sen bana, dolanırsın boynuma.
Koynunda hissedersin, göğüs kafesimde debelenen Tutsak kalbimin hıçkırıklı çırpınışını.
Hissedersin, terden sırılsıklam olmuş yüreğimi...
Kalemimin kara kanını göğsüne işlediğim kâğıtlar şahidim olur.
Eylül’ün soğuk rüzgârları birikir
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.