Ve Büyüdük Şiiri - Murat Ağır

Ve büyüdük bir gün
Değerlerimizi göz ardı ederek
Masumiyeti, saflığı yitirdik...
Göz yaşını insanlıktan çıkarıp
Güçsüzlüğe yorduk.
Çocukluğun masumiyetini yıkıp
Yerine kibrimizi diktik.
Ve büyüdük bir gün
Hiç dönüp bakmadık arkamıza.
Oysa ağlayan çocuklar bıraktık geride.
Eli yüzü kirli fakat yürekleri tertemiz...
Tahta arabalarımızı yakıp,
Hayatın ayazında ısınmaya çalıştık.
Kimseyi yaklaştırmadık yanımıza.
Ve, büyüdük bir gün
Hem de çok büyüdük.
Farkına vardık tüm hatalarımızın.
Fakat vakit çok geç olmuştu.
Geri döndüremezdik artık zamanı.
Çocuktuk, akıl erdiremedik ve büyüdük.
Düşünmedik karanlıkta tek kalacağımızı.