Ve Bir Kelebek Geceye Uyanmıştı

Ve bir kelebek geceye uyanmıştı;
kanatlarında ülkesinin vahim çırpınışları.
Son harbi için Üsküdar’a bakıyordu.
Başında örtü bildiği özgürlüğünü
denize salmak için saatleri sayıyordu;
buseler kondurarak kara talihine,
siyahından beyazına geçmeyi cennet sayıyordu.

Kelebek, yaslamıştı kanatlarını vapura;
gözleri kıyıda bekleyen serdarı arıyordu.
Ordular zafer için emir beklerken
o ise hoşnutluğundan Leyla oluyordu.
Martılar Üsküdar’da rızkını ararken,
kuşlar süzülüp göğe İstanbul’u çizerken
vapur aşkın kıyısına yanaşıyordu.

Fethi Paşa Korusu’nda son hayale uzanmıştı kelebek;
arzuların ketumluğu bugün sona ermişti.
Kelebeğin aşkına imrenmişti mecnunlar.
Saçları süzülürken esen rüzgârla
kalbinin atışlarından etekleri uçuvermişti.
Çalarken zamanın veda çanları
kelebek, cennetinde gözlerini yumuvermişti.