Ve bir de söz eklemeli belki de şiirimin ...

Ben de yazıyorum evet,
Umarsızca düşüyorum balçığın mabedine
Sözlerim kaybedişime ağlarken karşımda dikilişine içiyorum.
Ah mağrur bakışlı acımsın senden ziyade yanmazdı canım
Ki yakandım canı ben basiretsiz

Tek gözlü kalbimin en ücra odasında tek bir kanepe dostum bak şimdi
Bulutlara bakıp gülen gözleriniz vardı ya neyse…

Bana güçlü ol dediğin gün bıraktım köşeye vicdanımı
Kirli sakallarımda kokun kaldı ne ben kıyabildim ne de sözümde kalabildim
….İnsanlar komik buluyorlar beni,bense yıllardır saklanıyorum bembeyaz bir perdenin göğsünde
Hayal ediyorum, ediyorum da kırıkları battı her yanıma anlamadım.

Ve bir de söz eklemeli belki de şiirimin sonuna;
Bana büyü derdin ya hep, bilmezdin korkardım ben büyüyünce kaybolacak sanırdım sözlerim.
Bak şimdi sen büyüdün. Ben hala küçüğüm.