Yürüyorum! ! !
Yüreğimde bir sızı,
Yanaklarımda hafif bir ıslaklık,
Ve tek dostum karanlık...
Binalar bana doğru geliyordu.
Güya! ! !
Ve bana yalnızlığımı hatırlattı,
Sokak lambaları...
Yalnızlığın iğrenç elleri,
Tüm bedenimi sarmıştı,
Ve ısırgan otu gibi
Her yerim yanıyordu,
Kurtulmak istedim
Ama güneş doğuyordu.
Bekarlığa git!
Beni bırakma.
Kayıt Tarihi : 14.3.2023 08:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!