Ve ben öldüm... Şiiri - İlknur Tavasav

Martılar çığlık çığlığa yine.
Göğsünü parçalarcasına hemde./
Bir ben suskun kaldım./
Bir benim lal oldu ağzım dilim.
Bir ben hem öksüz /hem yetim kaldım./
Bir ben savruldum sanki karanlığa./
Bir ben yalnız kaldım bu koskoca dünyada.

Neden ve ne için diye sorguluyor beynim
Bir mahkeme kurdum küçük dağarcığımda
Sonra bir darağacı kurdum ben rüyalarımda
Doladım ilmeği /geçirdim boynuma
Ve
Ver yansın ettim, savurdum tüm bildiğim küfürleri ulu orta.
Salladım kendimi bilinmez bir boşluğa
Ve ben öldüm...
Bir parçamı da seninle gömdüm o küçük köy mezarlığına...