Geceyi uyutalım mı
gözlerimizde ?
Yıldızları karanlıkta bırakarak,
kutsayalım mı tüm korkuları.
Bırakalım ay denizden,
peydahlasın yakamozu.
Ve ben adı batasıca! kadın,
Yaşamı yaratan tanrıça..!
Dilinden kutsal sözler dökülen,
tanrının yeryüzündeki yüzüyüm.
Belkide adem oğlunun !
isyanında gizlenen bir ferman,
Yada tanrının buyruğunda
Ademin günahını sırtlayan eğe kemigi.
Ve bir gün hiç bir tanrı
hiç bir gün/ah etmeden ölmeyecek..
O gün insanlar
bütün tanrıları cehenneme atacak...
Kayıt Tarihi : 4.4.2018 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!