Ve Babam Öldü Şiiri - Şükrü Kaya

Ve babam öldü...
Küçükken bacaklarına sarılıp
Yere yatırmaya çalıştığım
Pes dedirtene kadar üzerinden atlamadığım
Sırf kovboy olmak için at yaptığım
Sonrada boynuna sarılıp kokladığım babam; öldü

Mavi önlükleri üzerime geçirip
Kundurayla ilk tanıştığım gün
Korkudan okulda her ağladığım gün
Karda ya da tipide belaya bulaştığım hergün
Ellerimden tutan babam; öldü

Büyüyüpte kanım deli aktığı zaman
Sigara içtiğimi bile bile harçlığıma dokunmayan
Sevgiyi aşılayıp aşkı yaşamamı sağlayan
Yenilmez dediğim koca dev... Yani babam; öldü

Damat olmanın heycanını paylaştığım
Elinden tutup düğünümde oynattığım
Çocuklarıma en ton ton dede yaptığım
Canımdaki en tatlı parçam... babam; öldü

Ve babam öldü...
Hasta yatağında yalnız bıraktığım
Hakkını helal edişini bile duymadığım
Tabutuna dahi dokunamadığım
Sırdaşım... Yoldaşım... Arkadaşım...
Babam Öldü...