Issızlıkta her yan…
Ve ardından;
Bomboş gözlerim yarınlara dikilmiş
Bilinmeze hafiflemiş yüreğim.
Avuçlarımda yanan ateş şimdiden,
İlk anki şaşkınlığım yanıltıyor beni,
Dünya durdu;
Bitti mi her şey sanki?
Sen, pervasızca davranışlarında,
Sen, yalnız çıkarda varsın.
Anlamsızca soyulmuş varlığınla sevgisizliğin…
Ve ardından;
Ben, ben oldum yaşanılanda.
Doğanın tebessümü esiyor her yana,
İnsanları sevmenin mutluluğuna yatıyorum.
Var olmanın anlamı beliriyor kirpiklerimin aralığından,
Bencil sevgilere karşı duruyor bilincim,
Kuytularda yeşeren umutlarımda yeniden… (E.P.)
Kayıt Tarihi : 1.5.2015 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir için bir tehlike.. İlham bazan o kadar şidddetli basınç yapıyor ki şaire. Bu defa şair için her kelime kutsal oluyor o anın ve etkilenmenin etkisiyle..
Bu şiirde de böyle bir hava var.. Samimi fakat dinlendirilmemiş, demlenmemiş.
Anlamsızca soyulmuş varlığınla sevgisizliğin…' bu benzetmeler çok güzeldi şair arkadaşım ..tebrik ederim şiirinizi ve kelamınız daim olsun diliyorum ...selam ile...
TÜM YORUMLAR (6)