Gün gelecek
Benim diyeceksin gözlerin gökyüzüne dikilmiş
Her şeyimle ben kendimim.
Arzularımla, düşüncelerimle ve yanlışlarımla
Ben insanım olduğum gibi
Varım bende hayatın kendisinde.
Bizi düşüneceksin bazen sessiz akşamlarda
Ateşböceklerinin sevimliliğini hissederken yüreğin,
Yada kutupyıldızının yalnızlığını görünce ışıldarken.
Benliğinde gölgeler dolaşacak aniden
Anne diyeceksin sessizce,
Baba diyeceksin dudaklarından süzülen kelimelerle
Tüm sıcaklığı ile sesinin bize sesleneceksin.
Koşacaksın okyanuslar üzerinde özgürce!
Deniz kuşlarının haykırışlarında,
Rengarenk bir kelebeğin kanadında
Sevgini seslendirirken kucak açacak ellerin
Umutların sonsuzluğu tüterken duman duman,
Özlemlerin yakıcılığı ile koşacaksın bizlere.
Sararıp kurumuş otlar,
Ve bir demet çiçek süslerken doğayı
Biz seni çok seviyor olacağız
Çelikleşmiş duygularımızla sonsuza kadar…
(Erkan PEKCAN)
Kayıt Tarihi : 1.5.2015 20:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)