Ve an olur ki
Ölüm gelir çatar,kanlı gözlerime.
Kainat bana sırt dönmüş,
Ötelere iteliyor,
Küskün ve yinede merhametli...
Şimdi ölüme gidiyorum,
Ardımda bir zerre 'herşey' kalmıştı.
Oda zaten önüme katılmış,
İçime sinmiş ızdırabımla...
Ve an olur ki yok olurum,
Düşünülemeyen bir varlık bulurum.
Odur ki ne vardır an
Ne de zaman,
Ben kurur kurur,yine ben olurum...
Kayıt Tarihi : 27.12.2005 21:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alper Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/27/ve-an-olur-ki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!