kapandı üstümüze dört duvar kapı pencere
açıldı korkunun bulaştığı derin hüzün kuyusu
gecenin mavisine sönük yıldızlar serpiştirip
garip sözcüklerin tesellisine sığındık ağız dolusu
sanki sansüre uğrayan bir senaryonun özetiydik
düne bir keşke yerleştirip
günü kocaman bir içle geçirdik
gölgemiz ve yalnızlığımızı kardeş kıldık her yerde
ve a y r ı l d ı k
kırıldı güleç yüzümüzü taşıyamayan sihirli aynamız
ikimizde birbirimizin yalanı
mum alevinde eriyerek son bulan dileklerden arta kalanı
ve bir ayrılık şarkısının nakaratına hapsedilmiş sevgi talanıydık
aceleci bakışlarımıza kış uykusu masallar
vedâya hazırlanan ayaklarımıza imkânsız sevdalar yükledik
ganimeti gözyaşıyla biten bir hüsranla bitti aşk kavgamız
kalbimizin seslerini taşıyan göçmen kuşlarını kaybettik
gülümseyen her fotoğrafa derin bir hüzün bırakıp
günlüğümüzün son sayfasına mutsuz bir aşk hikayesi daha ekledik
ve a y r ı l d ı k
duvarına aşk sözcükleri sıraladığımız kalbimiz çarpmayacak artık
birbirimizi görünce
kendi çatlağında kuruyacak tuzunda aklandığımız dudaklarımızı
bir yabancı öpünce
bizi bundan böyle hiç bir istasyon
hiçbir deniz kenarı ağırlamayacak
anlamayacak hiçbir insan
ve bizi artık hiçbir aşk hikayesi içine almayacak
kendimizden gidince
meğer bir palyaçonun hüzünlü yüzünden bakıyormuşuz her sevince
ikimizde eskiyen yüzümüze yeni bir resim
koparılmayı bekleyen her takvim yaprağına
mutluluk habercisi bir isim arıyormuşuz
ağırmış
acıymış
zamana yayılan sancıymış
meğer insan kendinden de nefret edermiş sevdiğini kaybedince
ve a y r ı l d ı k sevgili
şimdi içimde yüzünü cennet bilen çocukluğum ölüyor
hangi sesi çıkarsam kabuğu çatlayan bir ah
hangi renge baksam beyazdan dönen siyah
ve bütün gündoğumları turuncuda üşüyen bir sabaha dönüyor
keşke hayalinde büyüttüğün şehrine
ışıklı nergisler ekecek kadar uzun kalabilseydim
keşke bu şiiri yarım
ve her yarını bu ayrılığın hikayesi kılan
mecburiyetlerin esaretinde olmasaydım
keşke bana g i t m e! dediğinde
sana yüzümü çevirecek cesareti bulabilseydim
Kayıt Tarihi : 11.5.2010 13:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Faik Danışman](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/11/ve-a-y-r-i-l-d-i-k.jpg)
şimdi içimde yüzünü cennet bilen çocukluğum ölüyor
hangi sesi çıkarsam kabuğu çatlayan bir ah
hangi renge baksam beyazdan dönen siyah
ve bütün gündoğumları turuncuda üşüyen bir sabaha dönüyor
ne de güzeldi....yüreginize saglik....haz aldim tam puanimla saygilar
duvarına aşk sözcükleri sıraladığımız kalbimiz çarpmayacak artık
birbirimizi görünce
kendi çatlağında kuruyacak tuzunda aklandığımız dudaklarımızı
bir yabancı öpünce
bizi bundan böyle hiç bir istasyon
hiçbir deniz kenarı ağırlamayacak
anlamayacak hiçbir insan
ve bizi artık hiçbir aşk hikayesi içine almayacak
kendimizden gidince
meğer bir palyaçonun hüzünlü yüzünden bakıyormuşuz her sevince
ikimizde eskiyen yüzümüze yeni bir resim
koparılmayı bekleyen her takvim yaprağına
mutluluk habercisi bir isim arıyormuşuz
ağırmış
acıymış
zamana yayılan sancıymış
meğer insan kendinden de nefret edermiş sevdiğini kaybedince
ayrıldık işte şimdi içimde hüznü cennet bilen çocukluğum ölüyor Kendimden geçmişim Kendimden kaçmışım dahası kendimden nefret etmişim ötesi var mı? Yollar böyle uzun Aşk’lar böylesine vurgunken sözler canımı bu kadar acıtırken yinede vazgeçmedi yürek sevgisinden
AYRILDIK İŞTE......
mükemmel ötesi yürekten kutluyorum kaleminizi
Ben uyanıkken beni bir daha uyandırın.'
...işte ayrılıkta böyledir..İnanılması çok zor , o ayrılık uykusundan uyanılmasıda...
Kaleminize, yüreğinize sağlık..
TÜM YORUMLAR (12)