Vazolu şehir Şiiri - Mehmet Demiral

Farklıdır havası bu şehrin
Bir gün de Dört mevsimin
Her mevsiminde ayrı bir hüznün
ayrı bir sevincin
Ve her yol vazoya çıkar
Vozada birleşir tüm yörüngeler

Eylül başlarında dolmaya başlar otobüsler
Otobüs şoförleriyle bitmeyen çekişmeler
Arkaya diye başlar serzenişler
Daha ne kadar alacaksın der öğrenciler
Tam kızacaksın tüm şoförlerine
Denk gelirsin babacan şoförün birisine
Sevincini değişmezsin öfkene

Çıkmaz sokaklarında kaybolursun bazen
Öğrenci olduğunu Esnaf farkeder hemen
Kimi çaresizliğinden beslenir
Kimi çaresizliğini bilir seni sevindirir

Dedim ya farklıdır havası bu şehrin
beş parmağıda bir değildir kimsenin
Gün gelecek eksi yirmiyide göreceksin
İçtinmi suyunu bir kere gidemeyeceksin

Osman abidir
Yükümüzü yükü gibi çeken
Gelsen de farketmez gelmesende
En kötü geçersin bütte

Bir tomar not alırsın kırtasiyeden
Hemde günler öncesinden
Hep çalışacam dersin öncesinden
Sınavlar gelmeden
Ama hikaye olur dediklerin
Yine kurtarırsın paçayı son geceden

Tam mezun olacakken
Bir hüzün kaplar son demde
Gitmek bile istemezsin
Ve gidince anlarsın
Ne kadar bağlandığını bu seher