Bir uçurumun kenarına sürüklemiştin beni
Elimde tutabildiğim, son gül tanesi
Düşmekteyken ben, düşüverdin gözümden
Gözyaşlarına karıştın
Ağladım, hıçkırıklarımda sen vardın,
İşte kurtuldum
Vazgeçtim, değmezmiş adına şiir yazmaya
Söz söylemek ise, sırtımda yük
İndiriverdim bir çırpıda,
Sen çırpınırken göz yaşlarımın içinde
Hiç bu kadar kuvvetli olmamıştım
Gözlerinden beslenirken
Bir an çekiliverdi, aramızda ki o bağ
Fark ettim ki, sensiz de yaşayabilirmişim
Bitti işte, bitmez sandığım sancım
Ne acı çekmişim. Oysa acımadı bile
Koparken sen yüreğimden,
Ne bir damla kan, ne gözümde yaş
Sana dair
Anlamsız bir gülümseme kaldı
Yüzüme yansıyan,
Senden arta kalan
Ağlamıştın hani! Diyeceksin
Çekerken uçurumdan kendini
Ey! Zavallı sevgili, hala orada mısın?
Dökülen yaş sana değil elbet,
Kendime,
Nasıl açar kalbim tüm kapılarını
Senin gibi birine diye...
Yolun açık olsun
Vazgeçtim senden
Kırabildiğin tüm kapılar senindir
Kayıt Tarihi : 9.3.2005 17:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)