Önce doğmaktan vazgeçtim hayatta,
Sonra büyümekten çocukken,
Oyun oynamaktan diğerleri gibi,
Hatta pamuk şeker yemekten.
Etrafımdakiler beni sevmekten vazgeçti,
Ben de onları sevmekten,
Ve de gülümsemekten.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Duru, akıcı, gerçek...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta