vazgeçtim...
hani ellerini tutup,
ömür boyu sımsıkı bırakmadan,
çıkmazlara girdiğimde,
kokunda gözlerimi yumup,
güven dağlarının esintisini
ciğerlerime çekme hayalinden vazgeçtim.
kokundan, koynundan,
gözlerinde kaybolabilme ihtimalinden de
ölümüne vazgeçtim...
güneş sabahları odanı aydınlattığında,
gül tenini öperek uyandırma ihtimalinden,
o ipek saçlarını topladığında,
boynunu öpebilme ihtimalinden vazgeçtim
ve sana benzeyen
yavrularımızı da sevebilme...
hadi, hadi senin gelebilme
ihtimalinden vazgeçtim diyelim,
ama, ama sana varabilme
ihtimalimden de vazgeçtim...
Tanju Çubukçu
Kayıt Tarihi : 2.9.2018 15:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!