Çok arkadaş gördüm
Kan ka oldum dost oldum
Bazılarının uğruna
Anaya babaya karşı koydum
Biri çıktı karşıma
O nu her şeyime yeter sandım
Tozpembe gördüm dünyayı
İki tatlı söze kandım
Aşk yüzünden arkadaş yüzünden
Anayı babayı unuttum
Param var gençliğim var
Umursuzca gönül avuttum
Bilmiyordum sevgilim
Arkadaşım dostum
Varken varmış param pulum
Bir ara çıkmaza düştüm
Hep boşaldı sağım solum
Çaresizlik içinde
Her tarafa savruldum
En yakın arkadaşım
Canım bildiğim can dostum
Her şeye göğüs gereceğimiz
Beraber ağlayıp beraber güleceğimiz
Biricik aşkım
Zor dayandı birkaç ay
Hepsi terk ettiler birer. Birer
Vay halime anam vay.
Anam deyince aklıma geldiler
Sahi be anam babam vardı
Zaten durumumda zordu
Bir süre, durumu mu düzeltene kadar
Döneyim yanlarına
Düştüm yola vardım eve
Babam görünce ani bir güldü
Sonra görmezden gelip arkasını döndü
Babalar gururludur ya
Kızgın bir maskeye büründü
O arada anam anamda gördü
Kucağındaki odunları atıp
Yavrum canım gelmiş diye
Bana yürüdü
Bir sardı beni bir sardı
Can dostlarım bir tanem
Aşkım dediğim
Hiç böyle sarmadı koklamadı
Anam kokluyor öpüyordu beni
Ah anam ne varsa sizde var
Ne dost kalıyor zor günde
Nede çok sevdiğin yar
Anam var ya anam
Kaşıyla gözüyle babamı yiyor
Bana çaktırmamaya çalışarak
Beni işaret ediyor babama
Babam kalktı hoş geldin
Hangi rüzgar attı diye
Lafı da koydu
Elini öptüm canım babam
Beni bir kucakladı bir sıktı
Özlem mi, sevgi mi, hırs mı?
Herhalde hepsi vardı
Canım acıdı sesimi çıkaramadım
Annem haydin yemek hazır
Haydin içeri sofraya deyince
Babam beni bıraktı içeri girdik
İyi günümde terk ettiklerim
Kötü günümde
Nasıl bağırlarına basmıştı beni
Anladım ki
Nasıl
Ne durumda olursan ol
Vazgeçmeyecek ve de
Vazgeçilmeyecek olan
İki insan vardır hayatımızda
Biri ana biri baba
Gerisini
İyice düşünde öyle kat hesaba
Kayıt Tarihi : 2.8.2010 19:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!