Vazgeçmem Doğruluktan Şiiri - Ahmet Tuncer

Senin neren dürüstlük?
Sen de nerde doğruluk?
Beş kuruşu görünce
Beş dakkada satarsın
İhtisasın istismar;
Mastır konun istismar.

Yükseklerden Atarsın
Kimi bulsan satarsın.
Nokta kadar çıkar için
İki büklüm yerdesin.

Kul hakkından korkarsın; dilinde.
Kediye kedi dersin; dilinde
Sarı öküzü vermezsin; dilinde

Lakin alnın aktır; yine de.
Lakin başın diktir; yine de.
Doğruluktan caymazsın; yine de
Helal olsun, kabuğunu kırana.

Pirim yapsın yeter ki;
Empati de kurarsın.
Para etsin yeter ki;
Haklıyı da tutarsın.
Moda olsun yeter ki;
Gerçeği de söylersin.

Hep dört ayak üstüne düşersin.
Tam düşerken, son bir çalım; yırtarsın.
Her hileye bir kılıf uydurursun.

Deveyi de hamuduyla yutarsın.
Kendine şahin dersin.
Çöplüklerde gezersin.
Küsmeye gör birine.
Sittin sene açmazsın
Sevdiğini oyarsın.
Sevmediğin sarımsak