Vazgeçmem Şiiri - Güven Tekin

Ben sana geldim, yaralı kalple,iyileştirirsin diye.
Nerden bilebilirdim, kalbime defalarca bıçak vuracagini.
Benim kalbimin, katili sensin sen.
Ama bilmiyorsun ki, o kalpde kendini de öldürdün.

Yas tutuyorum sevgili,hem beni, hemde kendini öldürdün.
Senden istediğim, bir demet papatya kadar sevgiydi sadece.
Sen bana bırak sevgiyi, nefes almayı bile  çok gördün.
Şimdi, gözümden dökülen yaşların, sebebi sensin.

Benim sebebim oldun, sen sevgili.
Yollarımız ayrı bizim, kalpler aynı olsa ne yazar.
Artık bende, senden vazgeçtim.
Ben değilim, bu ayrılığı isteyen, sensin unutma.

Yüreğime, bıçağı saplayan da sendin.
Asla unutma, önünde diz çöktüğüm yarim.
Seni bir ömür seveceğim, hasretinle,özleminle yanacağım.
Sen beni hiç sevmesende, sırtımdan da vursan, senden vazgeçmeyeceğim.

Seni seveceğim, bu can bu bedende oldukça, seveceğim.
Senden, aşkını dilenmek zorunda kalsamda, yinede vazgecmeyecem.
Yüreğimi yaralasanda, kaderime isyan  etsemde, senden vazgeçmeyeceğim.
Seni iliklerime kadar, yaşayacağım.

Aşkımızın adını mavi koydum,mavi aşağı, mavi yukarı.
Ben seni,sensiz de severek, okyanusları asacağım.

Biliyorum, sende beni çok seviyorsun.
Kavuşmak, sadece hayel olsada,  vazgeçmeyeceğim.

Uğrunda saçlarıma aklar düşsede, senden vazgeçemem.
Seni seviyorum, bunu anlasanda, anlamasan da, vazgeçmeyeceğim.

Her gece rüyalarımda, sen varsın bilmesende.
Her saniye karşımda,seninle sohbet ederim.
Sana sensiz bile sarılırım, yaşarım mavi olan aşkımı, kalbimde.
Önünde gerekirse diz çökerim, ama senden vazgeçmem, mümkün değil.

BEN SENI ÇOK  SEVİYORUM  SEVDAM