Buğulanmış gözler... ıslak pencere...
Silemem yaşlarını ellerim ermez....
Dağdan düşen çığ gibi, düşerken yere
Kalırım altında kimseler görmez.
Umudum hep vardır çıkmamış candan
Dermanı olacak tabip bilinmez.
Suya mı karaladık biz bu yazıyı
Yüreğe kazındı mı artık silinmez.
Yol vardır mutlak her dağı aşan.
Heyelan olur önünde düz olur gider.
Bir parçansam damarında dolaşan,
Akıtma beni boşa...vazgeçme yeter....
01/10/2006
Cafer YılmazKayıt Tarihi : 1.10.2006 01:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cafer Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/01/vazgecme-yeter.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!