Affet Karanfil Şiiri - Cafer Yılmaz

Kanımla boyadım senin rengini,
Yüreğime diktim seni karanfil.
Gözyaşımdan verdim sana suyunu,
Besledim, büyüttüm seni karanfil.

Koklamak nasip de olmadı bana.
Sen gibi taptaze onca civana.
Sırtlanıp bu yükü vatan uğruna,
Şehidime gözyaşım oldun karanfil.

Beklerken sabahı, güzel günleri
Kazıdım hep tek tek o sevgileri.
Kurduğum o güzel tüm hayalleri
Alıpta toprağa verdin karanfil.

Ne olurdu dünya sevgiyle dursa
Kurşunun yerini çiçekler alsa
Namert yürek değil, mert olan olsa...
Namerdin kurbanı oldun karanfil.

Vazomda düşlerdim, mezarda değil.
Gülmek güzel derdin, ağlamak değil.
Seni bırakırken yere sersefil
Ağladım... Ağladım... Affet karanfil...

1996