Vazgeçiyorum Şiiri - Şeymanur Çalışkan

Sanırım unutmaya başladım seni
En acı veren başlangıçlarımdan biri bu.
Zaten hep başlangıçta ve bitişte bir tuhaf oluyor kalbim.
Vazgeçiyorum...
Gözlerimi adadığım, iliklerimde hissettiğim bu aşktan
Vazgeçiyorum...
Gariptir ki acımıyor canım, kabuk bağlamış yaralarım.
Sensiz de yaşanılacağını fark ettim ben
Yeniden yalnızca ben oldum.
Meğer senin kalbin olmadan da atabilirmiş kalbim.
Meğer gözlerim senden başkalarına da bakabilirmiş.
Rüzgar yalnızca saçlarımı savurabilirmiş, kokuna gerek yokmuş.
Son nefesimde sensiz de kapayabilirmişim gözlerimi.
Sensiz anılarım olabilirmiş.
Bahar sensiz de gelirmiş, tarlalarda başaklar boy verirmiş sensiz.
Ellerim sensiz de devşirirmiş çiçekleri
Ruhum, ruhuna uğramadan arşa çıkabilirmiş
En güzel şarkılar seni anlatmazmış meğer.
Nasıl da vazgeçermişim senden bak!
Nasıl da kaçarmışım gözlerinin mahpusundan
Sevdanı nasıl da kovarmışım gönlümün parmaklıklı pencerelerinden.
Ben, simitçi çocuğu senden çok sevebilirmişim.
Notaları, günlerimiz gibi sayabilirmişim.
Kalem tutan çocuğa daha hayran bakabilirmişim.
Halbuki vazgeçmek varken
Neden bu kadar gecikmişim.
Ben artık senden vazgeçiyorum..!
Sözlerim iyi gelir parmaklarına, başka ellere uzanır,
Dudakların hapsolur yine şiirlerime...
O şiirlerse başka kulaklara uğultu olur günün birinde.
Bense, yanarım küllerim saçlarına savrulur.
Ama yine de unuturum.
Yetti gururumun hırpalandığı
Kirpiklerim derbeder.
Saçlarım olay mahalinin tüm delilleri sanki.
Dizlerim tutmaz, dilim konuşmaz, ayaklarım basmaz bastığın yere,
Ama yine de unuturum.
Vazgeçerim senden...
Bulunmaz Hint kumaşı değilsin ya kafir
Elbet siler atar bu gönül.
Elbet bir gamı daha kaldırır bu sine
Elbet vazgeçerim.
Boğazım yutar ihanetini.
Göz kapaklarım kapanır, açılır sensiz.
Rüyalarım başka ışıklarla dolar.
Olmadı kabus koyarım adını.
Ama yine de unuturum.
Çünkü ben senden vazgeçtim.
Çünkü bir ölü gibi gömdüm gözlerini kalbimin kabrine
Çürüdü gitti gözlerin.
Çürüdü gitti kalbim gözlerinle
Doladın boynuma ipi sen gardiyan.
Feryatsız, tasasız yıkıldım ben bir kalemde.
Unuttum ben
Vazgeçtim...