Hayatta çok yorulmuşluğum var.
Elinden alamadığım, hakettiğime ulaşamadığım, mutluluklar var.
Susup da söyleyemediğim sözler var.
Önümde karanlık bir gelecek,
Zihnimde unuttuğum şarkılar var.
Hissedipte haykıramadığım nefretler,
Takılıpda aşamadığım engeller.
Hata yapıpta farkına varamadığım deneyimler var...
Hayatta...
Yürüdüğüm çok uzun yollar var.
Bitmek bilmeyen, sonu gelmeyen, çare bulunamayan,
Kocaman...
Büyük yanlışlar var...
Konuşamadığım, gülemediğim, sevemediğim...
Hatta başımı kaldırıp gökyüzüne bakamadığım zamanlar var...
Unutmaya çalışıpta, unutamadığım anılar var...
Yaşamak isteyipte, her gün öldüğüm vakitler var...
Benim...
Koca bir dünyam var...
Sonu gelmeyen, acılarla dolu bir dünya...
Çiçeğin yeşermediği,
Güneşin doğmadığı,
Kuşun uçmadığı,
Karanlık bir dünya...
Benim hayatta karanlık bir dünyam var.
Benim...
Benim...
Benim şimdi bile susup söyleyemediğim o kadar acım var ki...
Kuru bir dal gibi.
Her gün biraz daha kuruyan, kırılan.
Şimdi ki gibi konuştukça batan...
Evet ben konuştukça batıyorum...
Ben en iyisi susayım...
Her zaman olduğu gibi...
Sadece susayım...
Susayım...
Kayıt Tarihi : 27.7.2013 21:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!