Birkaç yokoluşun eşiğindeyken baktı adam yanına.
Her bir yokoluşun ayrı ayrı bakışlarıydı bunlar.
Bir teselli olmalıydı yok olmaktan geri çevirecek hayata.
Derin suları düşündü adam, boğuldu.
Bir kalın urgan düşündü, asıldı.
Bir mermi yarası şakaktan, vuruldu.
Çektiği acı öylesine fazlaydı ki zaten, son kez acı çekmek gurursuzluk olurdu.
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta