Vazgeçilmezimsin Şiiri - Nuray Özgüney

İşittim ki her yerde sızlanıyormuşsun
Kimse için vazgeçilmez olmamakmış seni kahreden
Oysa ki yanlış hesap kitap yapmışsın
Bilmiyorsun yüreğimde vazgeçilmezsin sen

Ne kadar kahırlar binse sırtıma,
Ardını dönüp de gitsen yollara
Ve hatta sığınıp başka yüreğe,
Kolunu dolasan başka kollara
Bölünse bin parça olsa da kalbim,
Gururdan yüzüne bakmasam bile
Ve hatta elinden alıp elimi,
Sonsuz bensizliğe terk etsem bile
Dili yok kalbimin sesi çıkamaz,
Vazgeçilmez canözünü gönlüm unutmaz

Ey sevgili, ey yar bilmem ki nasıl -sevmeli seni de- ikna etmeli
Uğrunda ölmekten vazgeçip bugün çarpan şu yüreği kime dinletmeli

Duymuyorsun sesimi sağır olmuş kulaklar,
Görmüyorsun gözünde başka gözün izi var
Yüreğim yangınına bir çare umar,
Çölde suyum gibisin vazgeçilmezsin sen

Canımdan bir parçasın ruhum tümüyle sen,
Kanım adınla akar tenim adıyla sen
Vazgeçmeyi bilmeyen şu yüreğim mekanın,
Dünyada ahirette yolum yoldaşım sen

Ben kalmamış içimde bu can tümden sen olmuş,
Ömrüm ömrünle kaim hayat-ölüm sen olmuş
Her nefesim bedene senin adınla akar,
Sönmeyen yangınların adı bir tek sen olmuş

Sen bilseydin ne imiş vazgeçilmez olmayı
Ya da beni vazgeçilmez bir sevdayla sevseydin
O zaman bu kadar söz gerekmezdi izaha
Kalbin huzur içinde yerini hissederdi
Şu garip yüreğim de değerini bilirdi

Söz yetmiyor derdimin hepsini söyletmeye
Güç yetmiyor kalbimin derdini dinletmeye
Sen beni benden çalıp başka yüreklere koş
Biliyorum şimdilik ne söylesem sana boş

Ey vazgeçilmez gülüm, tek çiçeklik baharım
Sen varsan var olacak, yoksan çıksın bu canım
Varlığıyla ışıtıp, yokluğuyla yakanım
Boş yere gam çektirme yüreğini ferah tut
Vazgeçilmez aşkımsın istersen beni unut

Derdin tasan olmasın, gülen yüzün solmasın
Sen bilsen de hoş gönlüm bilmesen de olacak
Kalbime bir tek senin sonsuz aşkın dolacak
Vazgeçilmez patentim, adın markam olacak.