Şaziye ' nin Anısına
İnsanın içine işleyen bir ayaza ev sahipliği yapan
kış sabahında,aklıma geldiğinde,içime yayılan sıcaklığın,dışarıdaki iki metre karu bile eritebileceğini düşünüyorsam.
Uykudan yüzümde mutlu bir gülümsemeyle kalkıp,benimle uyanan güne senin adını veriyorsam.
Evimin bütün duvarlarında senin yüzünü görüp,bana baktığını hissediyorsam.
Vede bu beni her gün aynı şekilde heyecanlandırıyorsa.
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta