Saçlarına aklar düşmüş bir hayatın
Gölgesinde tutuşan ben...
Anason kokan yokluğunda
Dudaklarından bir yudum bile içmeden
Aşk sarhoşu olan ben...
Dibi tutmuş iki ayrı tencereden
Bir masaya konulan ayrı ayrı yemekler
Sen ve ben...
Damak zevki olmayan yiyiciler
Sömürdüler büyük bir aşkı
Sen küflü bir ekmek oldun,
Ben kuru bir soğan...
O yüzden senden vazgeçemedim.
Sen tercihini başkasından yana kullandın...
Gidişine; benim yerime geyikler ağlasın...
(Güzelliğin beş para etmez, bu bendeki aşk olmasa...) Aşık Veysel.
Tülay SustamKayıt Tarihi : 18.9.2004 10:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bugün
gönül'e yarenlik ediyorum yâr
dökülen bir damla gözyaşı'nın
şairce söylenen, binlerce sözünü okuyorum..
ey yâr
eğer bir damla yaş'a
binlerce söz söyleniyorsa dile gelenle
peki ya sorarım sana?
kaç bin kelime, ölüme kifayetsiz kalır sence?
Eğer bilemedi isen bu soruyu
çarp, böl, çıkar
bu da yetmez ise
topla bir damla yaşı
çarp üçyüz altmış beşe
ve ardından dokuz milyar insanı da kat içine
topla, böl, çıkar
ne kaldı geriye?
Bilemedin değilmi yine
tersten oku o halde yâr 'riaş'
-----
vallahi bende şaşırdım yazdığıma,
bir çoğunuza garip gelecek, bunun farkındayım..
Sevgilerimle
Tülay dostum
Çok anlamlı...
Tebrikler sevgili Tülay...
Sömürdüler büyük bir aşkı
aşk'ın kaderi de bu..:(
sevgi ve saygıyla
TÜM YORUMLAR (12)