Belki bir gün ben de, senin gittiğin o esrarlı yerlere gidip gezerim. Neden mi bu heves? Çünkü sen gülünce yüzündeki özgür ruh, o esrarlı ağaçlara, müzelerdeki tablolara sentezlenmiş, seni bana hatırlatmayı bekliyorlar. Seni görebilmeyi o kadar çok istedim ki. Bir yerlerde yakınlaşsak da hep ama hep, tam zamanında kayboldun. Sanki karşımda sen varmışsın gibi denize bakıp kendimle çay içip sohbet ettiğim bile oldu. Bazen varlığını kalbimde hissetmek acı verici olsa da asla vazgeçemeyeceğim bir hazdı.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta