...
İnsanları sevmeyi bıraktığımızda değil; onlardan ümit etmeyi bıraktığımızda kopar bağlar. Veda duygusu da işte o anda başlar.
Bazen seve seve taşıdığın, içinde biriktirdiğin, özenle sakladığın şeyler bir ân gelir…
Ve taşıması güç bir yüke dönüşür.
Bir anı, tatlı bir tebessüm olmaktan çıkar; iç sızlatan bir hatıraya evrilir.
"Vedalaşmak" başka bir şeydir, "vazgeçmek" bambaşka…
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta