Vazgeçemez İnsan Şiiri - İsa Yılmaz

bazen ağlamak ister insan
rüzgar olup esmek
toplamak tüm bulutları
yükselmek ve çatlamak ister insan
ah insan
yaş olup akmak, bulut olup dökülmek ister
ah insan
gözyaşları insanları boğar diye korkar
yine de
bazen ağlamak ister insan
tüm yaşları içine döker de
kasılır kalır da
ağlar da
binlerce kez kanar da
bir damlasını kimseler görmez
kimseler yürek yağmurlarında ıslanmaz, boğulmaz

bazen mutlu olmak ister insan
uzakları yakın; yakınları uzak etmek
bazen gitmek ister; bazen gelmesini bekler
oysa ne gidebilir; ne de getirebilir
yollar öylesine geçilmez
öylesine çıkmaz
yine de
bazen mutlu olmak ister insan
gülerek acı çeker de kimseler bilmez
bir gerçek var ki asla cevaplanmaz

bazen ağlamak ister insan, ağlayamaz
bazen mutlu olmak ister insan, olamaz
bazen uzakları yakın, yakınları uzak etmek ister, edemez
yine de vazgeçemez insan…

11.VI.09