Bunca yılın ardından, ne bu kalbim ne de ben,
Vazgeçmedik sevgilim, vazgeçemem ben senden.
Çürüyüp toprak olsa, yok olsa da bu beden.
Vazgeçemem sevgilim, vazgeçemem ben senden.
Bu aşkın izâhı yok, imkânsız hakîkâten.
Ben razıyım yaşarım, kalbimle, düşünmeden.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta