Ne?
14 Şubat mı?
O da ne?
Demek öyle ha?
Olur mu ama böyle ya?
İki rakam ve bir ay adına mı sıkıştırıldı onca şey?
Hani paylaşılan yıllar?
İlk tanıştığımız gün…
Ellerimizin kavuştuğu an…
…ve duran zaman.
Nerde kaldı yaşadığım ilk heyecan?
Kim ki bunları unutturan?
Sen mi?
Ben mi?
Yoksa 14 Şubat mı?
Düşün ve cevap ver!..
Her zaman susacaksan,
Yarın da sus!..
Duymamış olayım,
Sakın ha!..
Terkeylediğim zamanları düşün.
Düşün ki bir daha yaşanmayacak,
Unutmamak için kaydettiğimiz sesleri,
Duymak için vazgeçebileceklerimizi…
Düşün ki,
Bir gün değil,
Her gün,
Ne vazgeçilmezliklerden vazgeçtiğimizi…
…ve unutma ki,
Vazgeçemediğimden vazgeçtiğim gün,
Ağlama!..
Bil ki o vakit,
Vazgeçemediğine varmaktadır
Vazgeçemediğin…
Kayıt Tarihi : 9.8.2024 22:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!