Sonu yok bu geçişlerin.
Her zaman mutlu olamaz ,her zaman gülemez yada her zaman ağlayamazsın. Sonu yoktur işte duygunun sana verdiği yoğunluğun. Mutluluğun içinde aniden çatırdar yüreğin ufacık bir olay kırar geçer. Ne olduğunu anlayana kadar sen bir bakarsın mutluluk el olmuş. Eyvallah der devam edersin sana gelen kırgınlıkla yola. Yolun sonu yok. Duyguların geçişlerinin ise bir zamanı yok. Mekan hep aynıdır gözün ,beynin ve yüreğin arası duraklar ve hayaller arası tüneller vardır. Hani herkesin kendine has bir özelliği vardır ya döner dolaşır düşünür de kendine has olanı bulamazsın. Yanlış otobüsle ,tren yolculuğuna çıkmışsın. Vapur seferleri hava şartlarından ötürü iptal edilmiş sen uçak la gidiyorsun. Bu gariplik sana has olsa gerek. Hâlâ bulamıyorsun öyle mi yanlış durakta yanlış zamanda ve yanlış otobüstesin oysa. Herkese yağmur yağarken sana kâr yağıyormuş kim inanır buna. İlk durakta in! Ve doğru seferde doğru yelkenle sür beynini rüzgârlara. Açık kıyılara gitmek istersen de bilirsin sen gider bir kaya bulur da çarparsın ona vazgeç.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta