Vazgeç Şiiri - Serap Demirtürk

Tut ki tuttum ellerini,
Yakmayacak mı güneş bembeyaz tenleri
Ya da boğulmayacak mı şu su birikintisinde
Yaşam mücadelesi veren karınca?
Ne fark edecek ki
Bulutlar ağlamayacak mı
Gözden ırak olan gönülden ırak olmayacak mı?
Vazgeç… yok et düşlerinden beni!

Tut ki baktım gözlerine,
Değişmeyecek mi mevsimler art arda
Ya da gece olunca sönmeyecek mi hanelerin ışıkları,
Yastığa gömülen yüzlerden yaşlar süzülse de?
Ne değişecek ki
Hangi umut yeşerecek ki
Eteklerin zil mi çalacak adımı duyunca?
Vazgeç… tüket umudun içinde beni!

Tut ki adın adımla anıldı
Deli deli çağlamayacak mı ırmaklar lodosta
Ya da yağmurda sırılsıklam ıslansa da
Isınmayacak mı gönül, sevilenin sevdasıyla?
Ne anıyorsun ki
Hangi gözün diğerinden değerli ki
Başında taç mı olacağım bu solgun halimle?
Vazgeç… bir serabım ben, sorma beni!

25.05.2009
SERAP HOCA