Vaybe Şerefsiz Şiiri - Bedri Hüseyin Çiftçi

Nasıl anlamadım aldandım sana
Ömrümün baharı geçti gülmedim
Bir hayır gömedim sevdadan yana
Yoğurdun çileyle vaybe şerefsiz.

Har vurup savurdun harmanım yele
Yedin servetimi düşürdün dile
Bülbül ah ettikçe vefasız güle
Ömrünce ah eyle vaybe şrefsiz.

Gülüşün sahteymiş fiyakan pozun
Zerresi zer olsa topağın tozun
Şeytan görsün senin riyakar yüzün
Kandırdın hileyle vaybe şeerefsiz.

Ardımdan laf edip güldün üstüme
Bilmedim girmişsin tilki postuna
Hiç böyle yaparmı insan dostuna
İnleyip ah eyle vaybe şerefsiz.

Devran döner birgün görürsün sen de
Umudun hayalin bittiği yerde
Herkesin bildiği amansız derde
Umarım düş öyle vaybe şerefsiz.

İnsanlık bumudur nasıl bilmemki
Çok şeyler yazarım daha bu neki
Uzak git yanımdan gelme yeterki
Irak kal öyle vaybe şerefsiz.

Hüseyin herşeye eyvallah dedim
Ömrümü yıllarca yedin bitirdin
Bir soylu yiğitdim dize getirdin
Soranlara söyle vaybe şerefsiz.

Hüseyin Çiftçi